به نقل از «همشهری آنلاین»

مرهم درد و رفیق روزهای سخت | پرستارانی که زندانی آزاد می کنند

تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۱۸۶۱۰

همشهری آنلاین-الناز عباسیان: حالا که تقریبا آمار قربانیان کرونا تک‌رقمی و گاهی هم به صفر نزدیک می‌شود نبایدایثار کادر درمان و دغدغه‌هایشان را فراموش کنیم. مطالبات این قشر از جامعه به‌ویژه پرستاران اغلب بی‌جواب مانده و در کاغذبازی‌های اداری و بازی‌های سیاسی گم شده است. در سالروز میلاد حضرت زینب(س) که به‌نام و گرامیداشت پرستار در تقویم رسمی کشورمان مزین شده، یادی از این مدافعان سلامت کرده و سراغ تعدادی از پرستاران نمونه رفته‌ایم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

***************

پای صحبت‌های پرستار نمونه‌ای که برای کارهای خیرخواهانه و آزادی زندانی‌ها پیشقدم است

مرهم درد و رفیق روزهای سخت

پدربزرگش از کاسبان نیکوکار تهران بود و روحیه دستگیری از دیگران از پدربزرگ به نوه‌اش به ارث رسیده. داوود صانعی، پرستار نمونه بیمارستان قلب شهید رجایی با این روحیه نوعدوستی در شغلش خوش درخشیده و توانسته با کمک همکارانش در کادر درمان در امور خیریه پیشقدم شود. از تهیه ارزاق و کمک هزینه ازدواج و تحصیل گرفته تا آزادی ۶۹ زندانی ماحصل تلاش آنهاست.

۱۷ سال پیش در محل کارش با بیماری مواجه می‌شود که از داربست افتاده و ناتوان شده و اهل و عیالش نیاز به کمک داشتند. کمک به این خانواده، شروعی جدی برای کارهای خیرش بود. خودش می‌گوید: «چند سالی با حمایت همکاران و خانواده‌هایشان به این خانواده و چند فرد کم‌برخوردار کمک کرده و ارزاق می‌فرستادیم. تا اینکه تصمیم گرفتیم کار اساسی‌تر کرده و زندانی آزاد کنیم. در میان این خانواده افرادی بودند که سرپرست خانواده در زندان بود. برای آزادی او مبلغی جمع‌آوری شد و او به آغوش خانواده بازگشت. در این مسیر با ستاد دیه ارتباط گرفتیم و برای زندانیان غیرعمدی که برای مشکلات مالی سال‌ها در زندان بودند، مبالغی جمع‌آوری کردیم. خوشبختانه تاکنون حدود ۶۹ زندانی آزاد شده و پیگیر آزادی نفرات بعدی هستیم. حدود ۹۰ درصد اعضای کادر درمان و خانواده‌های آنها هستند و تعدادشان به ۱۲۳ نفر می‌رسد. پیشنهادهایی که اعضا می‌دهند به اشتراک می‌گذاریم. ازجمله حمایت از مؤسسه خیریه فرخنده(حامی کودکان معلول بی‌سرپرست و بدسرپرست) است. تا جایی که در توان‌مان هست مایحتاج‌شان را تهیه می‌کنیم. برای خانواده‌های کم‌برخوردار هم بسته‌های معیشتی تهیه می‌کنیم.»

حس خوب آزاد کردن آدم‌های دربند

او در ادامه به خاطرات و حس خوبی که با آزادسازی زندانی‌ها برای او و همکارنش رقم می‌خورد می‌گوید: «جرائم مادی و غیرعمد ممکن است برای افراد زیادی پیش بیاید. خاطرم هست یک‌بار جوان ۲۲ ساله‌ای که پیک موتوری بود را از زندان آزاد کردیم اما بعدش او مانده بود کجا برود. مادرش از غصه او دق کرده و از دنیا رفته بود؛ نه خانه‌ای داشت و نه خانواده‌ای. با کمک دوستان برای او خانه‌ای اجازه کردیم و مسیر زندگی‌اش تغییر کرد. از مردم می‌خواهم که هر کدام یک قدم کوچکی برای کار خیر بردارند. لازم نیست حتما قدمهای بزرگی برداشته شود آدم یک قدم کوچک هم که بردارد جامعه به سمتی که باید پیش می‌رود. از طرفی از همین جا می‌خواهم تا هموطنانم در خیابان‌ها حواس‌شان به آمبولانس‌هایی که بیمار جابه‌جا می‌کنند باشد. اینها کارشان حیاتی است و یک لحظه هم از کمک به بازگشایی مسیر دریغ نکنند.»

پرستاران بعد کرونا فراموش شدند

کادر درمان و به‌ویژه پرستاران، از دوره کرونا به بعد بیشتر دیده شدند و به آنها عنوان مدافعان سلامت داده شد. صانعی به این نکته اشاره کرده و می‌گوید: «شاید هیچ جا به این اشاره نشده بود که مدافع سلامت نسبت به آن سرباز شریفی که در مرز خدمت می‌کند یک فرق بزرگی دارد. سرباز برای خانواده خودش هم امنیت میآورد ولی پرستار، مریضی و کرونا برای خانواده خودش به همراه می‌برد. یعنی یک کار مضاعفی داشته و از خانواده خودش هم مایه می‌گذارد. در دوران کرونا وعده‌هایی از سوی مسئولان داده شد اما بعد از کرونا کادر درمان و پرستاران دوباره فراموش شدند. بسیاری از پرستاران برای امرار معاش به دردسر افتادند. این برای سلامت جامعه مضر است. کادر درمان از خودگذشتگی می‌کنند و از خودشان مایه می‌گذارند. اما متأسفانه حمایت چندانی از او نمی‌شود. همین باعث می‌شود که گاهی پرستاران به فکر مهاجران بیفتند. برای کادر درمان همیشه این پیشنهادها هست. موقعیتش برای من هم بوده ولی تا امروز به آن فکر نکردم. ترجیح می‌دهم در مملکت خودم برای همنوع خودم هموطن خودم تلاش کنم. بعد از گذشت این همه سال که ۲۵ سال است از ورود من به بیمارستان و پرستاری می‌گذرد و از بیمارستان سوانح سوختگی شروع کردم و دیدم آنجا چقدر این کار مقدس است و چقدر خدمت کردن به مریضها برای رشد شخصی خودمان و جامعه لازم است. به این نتیجه رسیدم که اگر فرزندانم بخواهند این رشته را انتخاب کنند ترغیب‌شان کنم و به آنها بگویم اگر خیر دنیا و آخرت‌شان را می‌خواهند به مردم خدمت کنند و در کادر درمان و در هر قسمتی که خودشان راغب هستند مشغول به‌کار شوند.

********************

دکتر نوری، پرستار موفق علمی و ورزشی

تأثیر ورزش بر سلامت روحی پرستاران انکارناپذیر است

پرستاری و ارتباط مستمر با بیماران، شغلی است که خواه، ناخواه روی روحیه افراد تأثیر می‌گذارد و نیاز است این قشر با کمک ورزش، انرژی و روحیه تازه به روح و جان خود تزریق کنند. این نکته‌ای است که دکتر نوری از پرستاران موفق و ورزشکار کشورمان به آن همیشه تأکید داشته و دارد. اعظم نوری با آنکه ۵۲ سال داشته و بیش از نیمی از عمرش را با جامه سپید پرستاری گذرانده اما از ورزش غافل نشده است. این پرستار تحصیل‌کرده با دارابودن دو مدرک کارشناسی‌ارشد در رشته‌های آموزش پزشکی و یادگیری الکترونیک در علوم پزشکی و دکتری مدیریت آموزشی معتقد است یک پرستار بایستی چندبعدی باشد و نه‌تنها از نظرعلمی به‌روز باشد باید سلامت جسمی را نیز درنظر داشته باشد تا دچار فرسایش شغلی نشود. خودش چنین توضیح می‌دهد: «متأسفانه به بحث شاداب‌سازی‌ قشر پرستار توجهی نمی‌شود. پرستاران در شیفت‌های کاری مختلف با بیماران بسیاری مواجه‌اند و این فضاها سلامت روحی و جسمی آنها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. اگرچه مردم تصویری دیگر دارند به همین‌خاطر همواره پیگیر این بودم که تیم‌های ورزشی برای پرستاران تشکیل داده تا در مسابقات و المپیادهای کشوری شرکت کنند.» نوری که دارنده چندین مقام کشوری در رشته والیبال است در ادامه به برگزاری تورهای ورزشی، اردوهای کوهنوردی و مسابقات میان پرستاران اشاره کرده و می‌گوید: «بارها اتفاق افتاده که بعد از برگزاری مسابقات خانواده‌های همکاران با من تماس گرفته و از روحیه مضاعف پرستاران در خانه تعریف کرده و گفتند که چقدر حال و روحیه آنها در خانه بهتر شده است.» او که مقالات علمی مختلفی در مجلات علمی داخلی و خارجی نگاشته است و طراح برنامه‌های استراتژیک و بهبود کیفیت دربرخی بیمارستان‌هاست در ادامه می‌گوید: «اگر مسئولان حمایت کنند برنامه‌های بهتر و بیشتری برای همکاران اجرا خواهیم کرد.» در پایان می‌گوید پرستاری یک شایستگی و لیاقت است و از خداوند شاکرم که یک پرستارم.

*******************

معصومه روشن‌بین، پرستار نمونه در پانسمان نوین زخم در کشور زبانزد است
التیام بخش زخم‌های بیماران

معصومه روشن‌بین، ۲۶ سال از عمرش را با بیماران و مداوای آنها گذرانده است. او که ۱۲ سال شیفت شب در آی‌سی‌یو ی بیمارستان را در کارنامه کاری خودش ثبت کرده، چند سالی است که وقت و انرژی‌اش را برای تحصیل و کسب تجربه در زمینه مداوای زخم صرف کرده است. این کارشناس پرستاری که چندین مدرک در زمینه زخم از مراکز مختلف از جمله مرکز بین‌المللی زخم، نظام پزشکی، نظام پرستاری، معاونت درمان وزارت بهداشت و جهاددانشگاهی دارد، درباره فعالیت خود می‌گوید:‌ «همانطور که می‌دانید زخم‌های عمیق و عفونی در بدن هم برای بیمار و هم برای اطرافیان او دردناک است. کلا زخم خوشایند نیست و در مواردی امکان سرایت به دیگر اعضای بدن بیمار و حتی دیگران وجود دارد. اما با آگاهی از این خطرات و سختی‌ها از سال ۹۵ درمان روی زخم‌های باز بیماران را شروع کردم. از همان زمان هدفم این بود که با دانش و تجربه‌ای که به‌دست آوردم برای بیماران مفید واقع شوم. بسیاری از بیمارانی که دچار زخم‌های عمیق می‌شوند، تا قطع عضو هم پیش می‌روند اما من تمام تلاش را می‌کنم تا این اتفاق نیفتد. البته همه اینها خواست خداوند است و ما همگی وسیله هستیم.»
او در ادامه به لحظات خوب و خاطره‌انگیز در شغل پرستاری اشاره کرده و می‌گوید: «یکی از لحظات خوش دوران پرستاری برای من زمانی است که می‌بینم بیماری که زخم‌های دردناک و عمیقی داشت و احتمال قطع عضو او بالا بود، بهبود یافته و سراغم آمده است. گاهی بیماران من را با هدیه‌ای شرمنده‌ می‌کنند و با این کارشان قوت قلب می‌گیرم. در اوج ناامیدی و خستگی که دچار تردید در ادامه کار هستم از آنها انرژی می‌گیرم. خیلی خوشحالم می‌بینم بیماران با زخم‌های دردناک که حتی خانواده‌شان هم امیدی به سلامتی او نداشته و نمی‌توانستند نزدیک او شوند اما به لطف خدا و این پانسمان‌های نوین درمان شده‌اند. خاطرم هست وپسر بچه‌ای ۱۲ ساله در تصادف دچار شکستگی استخوان شده بود و برای او پین و پلاتین گذاشته بودند. متأسفانه بدن او به اینها حساسیت نشان داده و پای او به‌شدت عفونت کرده بود. حتی احتمال قطع عضو هم می‌رفت و این برای او خانواده و حتی ما کادر درمان دردناک بود. خداوند کمک کرد و با کمک این پانسمان‌های نوین در طول مدت چندماه این زخم بهبود پیدا کرد. حالا از اینکه به‌عنوان یک پرستار به لطف خدا کمک کردم تا این پسر را به زندگی عادی برگردانم حس خوب و خوشایندی دارم. تعارف نداریم، واقعا زندگی با زخم و درمان برای من و خانواده‌ام عادی نشده و سخت است اما وقتی می‌بینم می‌توانم با دانش و تجربه‌ام مفید واقع شوم دریغ نمی‌کنم.»
این پرستار نمونه با اشاره به تکنولوژی بومی پانسمان‌های نوین ادامه می‌دهد: «پانسمان‌های نوین در بدن شرایطی را فراهم می‌کنند تا بدن بافت آلوده را جدا کرده و شروع به تکثیر بافت سالم کند. دانش این نوع در کشور ما علم نوپایی است و برخی پزشکان به این پانسمان اطمینان نمی‌کنند و به سرعت درخواست قطع عضو می‌دهند تا عفونت استخوان به نقاط دیگر بدن سرایت نکند اما اکنون خوشحال هستم که با کمک پانسمان‌های نوین زخم‌ها شرایطی فراهم می‌کنیم تا بیماران زودتر مداوا شوند.»

کد خبر 808346 برچسب‌ها پرستاران خیریه

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: پرستاران خیریه پانسمان های نوین پرستار نمونه کادر درمان قطع عضو برای او زخم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۱۸۶۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شناخت زودهنگام اختلالات رشد، موثر بر عملکرد فردی و اجتماعی کودک در آینده

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز خراسان رضوی، دبیر اجرایی سیزدهمین کنگره روانشناسی کودک و نوجوانان گفت: از ابتدای تولد، کودکان و شیرخواران لازم است تحت نظر مراکز خدمات جامع سلامت بهداشتی، ارزیابی رشد و تکامل دریافت نمایند تا در صورت بروز اولین فاکتور‌های نگران کننده، خانواده به کارشناسان متخصص در این حوزه ارجاع داده شوند.

دکتر فاطمه محرری با اشاره به اینکه ۴ تا ۷ اردیبهشت ماه سیزدهمین کنگره روانپزشکی کودک و نوجوان در شهر مشهد برگزار شد، افزود: برخی از کودکان رشد و تکامل طبیعی را ندارند، به موقع صحبت نمی‌کنند و راه نمی‌روند و توانمندی‌های ارتباطی و اجتماعی متناسب با سن ندارند لازم است برای این کودکان به سرعت مداخلات تشخیصی و درمانی انجام گیرد.

وی گفت: شناسایی و درمان به موقع این اختلالات از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است برخی از کودکان از اولین مراحل رشد دچار نقص هستند و برخی در سنین بالاتر شاهد کاهش توانمندی تکاملی آنها هستیم که برای هر دو گروه باید درمان‌های مورد نیاز در نظر گرفته شود. 

دکتر محرری با اشاره به اینکه از جمله اختلالات عصبی تکاملی می‌توان به اختلال طیف اوتیسم و اختلال بیش فعالی و نقص توجه اشاره نمود تصریح کرد: متاسفانه در سال‌های اخیر شاهد رشد بیماران طیف اوتیسم هستیم، علاوه براین براساس ارزیابی‌های صورت گرفته ۵ تا ۱۰ درصد کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه هستند و در شهر مشهد این امار به ۱۰ درصد می‌رسد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تصریح کرد: کودکان دچار اختلال بیش فعالی عملکرد تحصیلی، شناختی، عاطفی و اجتماعی مناسبی ندارند، بدلیل توجه و تمرکز ناکافی افت عملکرد تحصیلی داشته، در روابط بین فردی کنترل تکانه ندارند و از صبر و حوصله کمی برخوردارند که این موضوع می‌تواند باعث نگرانی خانواده شود.

دکتر محرری با اشاره به اینکه اختلال اوتیسم بیشتر کودکان پسر را درگیر می‌کند، اما اگر کودک دختری به این اختلال دچار شود شدت بیماری اش بیش از پسران است، اظهار کرد: در این کودکان تماس چشمی، خنده اجتماعی و ارتباط کودک با والد کمرنگ است و از همان ابتدا والدین با این علائم هشدار دهنده روبرو می‌شوند، اما در برخی از کودکان بعد از دو سالگی کودک دچار افت عملکرد می‌شود.

وی با تاکید براینکه مهمترین علت مراجعه والدین به مراکز درمانی عدم گفتار کودک است این در حالی است که پس از بررسی‌های بیشتر تشخیص اوتیسم برای کودک گذاشته می‌شود و درمان‌های متناسب با شرایط کودک برای او در نظر گرفته می‌شود، اظهار کرد: کودکان طیف اوتیسم ضعف در حوزه‌های ارتباطی و اجتماعی داشته، علائق محدود و رفتار‌های کلیشه‌ای و تکراری دارند، بنابراین برای این کودکان درمان‌های مختلفی مانند گفتار درمانی، مشاوره و آموزش‌های ویژه، بازی درمانی، کار درمان ذهنی و حرکتی توصیه می‌شود.

دکتر محرری با بیان اینکه همکاران متخصص کودکان و نوزادان در حوزه اختلالات عصبی تکاملی مسلط هستند و اکثر خانواده‌ها در قدم اول با متخصص اطفال مشکل کودک را در میان می‌گذارند و در صورت لزوم به سایر کارشناسان ارجاع می‌شوند، ابراز کرد: در اختلالات خفیف شروع با دارو درمانی نیست، اما اگر در معاینه کودک شاهد اختلالاتی در خواب، پرخاشگری یا صدمه زدن به خود و دیگران باشیم، درمان‌های دارویی نیز برای کودک توصیه می‌گردد که هیچ گونه خطری برای سلامتی کودکان ندارند و اعتیاد آور نیست.

وی تاکید کرد: خانواده‌ها باید علائم هشدار دهنده را بشناسند و به موقع برای درمان مراجعه کنند تا از پیامد‌های نامناسب بعدی جلوگیری شود و کودک بتواند حضور موثری در اجتماع داشته باشد.